Spotkania superwizyjne na wszystkich poziomach rozwoju umiejętności.
Przygotowanie uczestnika do superwizji
W celu przygotowania się do sperwizji prpoponujemy zastwosowanie zaleceń dr Ch. Padesky:
- Sformułuj problem, który chciałbyś/chciałabyś przedstawić podczas superwizji:
- Jaka diagnoza została postawiona lub jaką bierzesz pod uwagę?
- Z jakiego modelu poznawczego korzystasz, jaką teorię stosujesz w odniesieniu do tego pacjenta?
- Jaki problem pojawia się podczas prowadzenia terapii zgodnie z wybranym modelem terapeutycznym?
- Jaką wiedzę i umiejętności mógłbyś/mogłabyś pozyskać, jeśli chodzi o procedury i techniki pomocne w prowadzeniu terapii w nurcie poznawczo-behawioralnym lub terapii schematów?
- Czy pacjent reaguje na terapię w oczekiwany przez Ciebie sposób? Jeśli nie, czy masz hipotezy dlaczego tak jest?
- W jaki sposób zachowanie terapeuty lub relacja terapeutyczna mogą przeszkadzać w efektywnej terapii?
- Przygotuj konceptualizację problemu. Jak wygląda mechanizm powstawania problemu?
- Jakie są czynniki wyzwalają i przyczyniają się do podtrzymania problemu?
- Przedstaw swój plan terapii.
Podczas przygotowania do superwizji można również sporządzić sformułowania graficzne dotyczące problemów pacjenta. Sformułowania graficzne są „planem technicznym” tego jak błędne koła reakcji i zachowań utrudniają pacjentowi bycie takimi jakimi by chcieli. Pokazują w jaki sposób interwencje TPB powinny zmienić błędne koła, modyfikując kluczowe elementy tych obwodów:
1) Jakie są cele waszego pacjenta?
2) Jakie są główne błędne koła utrudniające klientowi osiągnięcie celów? Pomyśl o: uczuciach, zachowaniach, treściach poznawczych, procesie poznawczym (np. nadmierna czujność, ruminacje, zniekształcenia poznawcze, monitorowanie), fizjologii, czynnikach środowiskowych. W jaki sposób każdy z nich prowadzi do pozostałych- czyli które elementy połączyć strzałkami i w jakich kierunkach?
Wskazówka: Nie martw się kopiowaniem wszystkiego z modelu danego zaburzenia, jeśli to nie ma zastosowania do twojego pacjenta (np. nie każdy pacjent z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym poszukuje zapewnień). Skup się tylko na kluczowych procesach w danym przypadku.
3) Jakie czynniki z historii pacjenta bezpośrednio predysponują pacjenta do przekonań czy zachowań jakie zidentyfikowałeś w swoim diagramie, jako czynniki podtrzymujące problem? (Nie ma potrzeby zamieszczania wczesnych doświadczeń, głębokich przekonań, dysfunkcyjnych założeń czy wydarzeń życiowych jeśli nie ma logicznego związku z błędnym kołem, które narysowałeś).
Wydarzenie Krytyczne – wydarzenia życiowe, które miały miejsce tuż przed wystąpieniem problemu (na ogół powodujące dysfunkcyjne atrybucje).
Dysfunkcyjne Założenia – sztywne zasady na życie (Jeśli…. Muszę….).
Głębokie Przekonania – nadmiernie sztywne, absolutystyczne i globalne przekonania (Ja… Inni… Świat….).
Wczesne Doświadczenia – WYŁĄCZNIE czynniki, które mogły bezpośrednio prowadzić do wykształcenia poszczególnych dysfunkcyjnych założeń lub głębokich przekonań.